Het is niet meer dan eerlijk dat we de Cannabis sativa, dit is de botanische bron van o.a. marihuana en hasjiesj, omschrijven als een slungelachtig gewas 'met karakter'...
Een overlever...
Of het nu buiten warm of koud is, droog of nat, de planten zullen op één of andere manier rijkelijk groeien van uit zaad dat ongelofelijk gehard en vruchtbaar is. Een handjevol zaad ergens neergegooid en in de grond gestampt, zal vroeg of laat wel beginnen kiemen en de zaden zullen uitgroeien tot planten. De wortels verslinden alle voedingsstoffen in de bodem, als een vampier die het levensbloed uit de aarde zuigt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze plant er in slaagt om te groeien op erg onorthodoxe plaatsen. Je kan ze soms vinden op de middenstrook van autostrades of in de grachten langs wegen op de buiten. Het mooiste verhaal verbonden aan 'eigenaardige plaats om te groeien', als we het verhaal tenminste mogen geloven en het niet zomaar moeten afvoeren als een stadslegende, hoort bij de variëteit die bekend staat als 'Manhattan Silver'. Deze vorm zou ontstaan zijn toen een grote hoeveelheid zaad doorgespoeld werd en in de riool terecht kwam tijdens een politierazzia in New York in de jaren 1960. Uit dit zaad ontstonden planten, niet met groene bladeren maar door de afwezigheid van licht, met excentrieke zilverwitte bladeren. Van overleven gesproken...
Een onafhankelijk karakter...
Als je dit weet over de 'plant Cannabis' dan moet je dus niet verbaasd zijn dat ook de effecten van marihuana op het lichaam een vrij onafhankelijk karakter hebben. Als je de cannabisproducten een plaats wil geven binnen de psychoactieve middelen dan ben je er niet zomaar klaar mee. Wil je de plant onderbrengen in één bepaalde categorie dan sta je plots voor een aantal onverenigbare effecten. Cannabis produceert enkele stimulerende effecten maar je kan THC, het actief product van cannabis, moeilijk onderbrengen bij de stimulantia. De plant heeft enkele kalmerende effecten, maar de kans om zomaar in een coma weg te glijden of eraan te sterven is zo goed als afwezig. Cannabis geeft ook matige pijnstilling maar de chemische structuur van THC lijkt helemaal niet op die van opiaten of andere pijnstillers. Bij hoge dosis kunnen er hallucinaties optreden, maar ook hier vind je geen enkele overeenkomst in structuur met LSD of andere hallucinogenen.
Symboolwaarde...
Weinig drugs zijn er in geslaagd om zo sterk op de voorgrond te staan in recente politieke debatten als cannabis. Waar de plant geprezen wordt door de ene, wordt hij veroordeeld door de andere. Dit gebeurt dan meestal in emotioneel geladen discussies die weinig rekening houden met een objectieve kijk of met gegevens uit wetenschappelijk onderzoek. Wie pro cannabis is, weigert de rapportage over mogelijk schadelijke gevolgen van cannabisgebruik onder ogen te zien. Zij stellen enkel de heilzame effecten in het daglicht. Wie anti cannabis is, verkondigt dat het een gevaarlijk product is dat leidt tot verslaving en gezondheidsproblemen en dat het bij wet moet verboden worden zoals als heroïne en cocaïne. Cannabis werd tijdens de voorbije 40-50 jaar niet alleen bekeken als 'psychoactieve drug' maar ook als een symbool van het individu, vaak de jongere, tegen het 'establishment'.
Wordt vervolgd...
Dit maakt de discussie natuurlijk nog moeilijker maar het wijst er ook duidelijk op dat we de effecten van de cannabisplant zo nuchter en emotieloos mogelijk moeten trachten te bekijken
Vrij naar Charles F. Levinthal; Drugs, Behavior and Modern Society, 5 th edition, 2008
Wordt vervolgd...
Dr. Rita Verrando, is medisch coördinator bij CAD/MSOC Limburg
